alkoholizm-po-czym-poznac-chorobe-alkoholowa

Alkoholizm to dość popularne zaburzenie psychiczne, które charakteryzuje się specyficznymi objawami. Mimo to diagnostyka choroby często przysparza nieco problemów. Alkoholizm jest niewyleczalną chorobą. Można jednak niwelować jej skutki poprzez zmianę trybu życia. Abstynencja jest jedynym skutecznym lekarstwem pomagającym zatrzymać rozwój choroby. Nauczenie alkoholika trzeźwości należy jednak do dość trudnych zadań. Wyspecjalizowani lekarze mają do czynienia z tego typu chorobami codziennie, dlatego jedynym słusznym korkiem jest podjęcie profesjonalnego leczenia. 

Alkoholizm wyróżniają szczególne znaki. W zależności od rozwoju choroby zmieniają się jej stadia. Każdy etap ma swoje określone znaki.

Faza pierwsza

W pierwszej fazie, czyli etapie wstępnym alkoholik nie wygląda jak stereotypowa osoba uzależniona od alkoholu. Alkoholizm rozwija się powoli. Osoba chora zaczyna poznawać niezwykłe działanie używki i dostrzegając jej korzyści zaczyna sięgać po nią coraz częściej. Jest to etap, w którym poszukiwane jest coraz więcej okazji do picia. Pojawia się tzw. picie towarzyskie, które pozornie nie zwiastuje niczego złego. Jest to jednak doskonałe zamaskowanie pogarszających się problemów. Alkoholik trenuje w tym okresie swoją tolerancję alkoholową i kształtuje swoje podejście do alkoholu. Zdarza mu się coraz częściej pić w samotności. 

Faza druga

Druga faza, zwana fazą ostrzegawczą rozpoczyna się w momencie, gdy alkoholik doświadcza bardzo popularnego „urwania filmu”. Luki w pamięci stają się coraz częstsze mimo spożycia niewielkiej ilości alkoholu. Alkoholik podczas spotkań towarzyski przyspiesza picie i w ukryciu wypija więcej kolejek niż pozostali. Za wszelką cenę chce jak najszybciej uzyskać stan upojenia alkoholowego. W pewnym momencie dopadają go jednak wyrzuty sumienia. Są one spowodowane nadużywaniem alkoholu. Mimo to nie decyduje się przestać, ponieważ wciąż nie uważa, że ma jakiś problem. Z tego względu racjonalizuje swoje zachowania oraz usprawiedliwia każdą chęć picia. 

Faza trzecia

Faza krytyczna jest już poważniejszym etapem, w którym alkoholik wkracza w ciężką postać choroby. Na tym etapie uzależniony traci kontrolę nad piciem. Nie potrafi przestać oraz odmówić. Zwykle nie radzi sobie także z dawkowaniem odpowiedniej ilości. Czasami decyduje się na zaprzestanie picia, jednak bardzo szybko powraca do nałogu. Życie alkoholika drastycznie się zmienia, a na podium hierarchii wartości staje alkohol. Wszystko zaczyna kręcić się wokół picia i organizowania do tego okazji. Jest to bardzo trudny moment dla rodziny oraz bliskich alkoholika, ponieważ zaniedbuje on sprawy rodzinne, obowiązki oraz pracę. Dalej zaprzecza, że ma problem, a na krytykę bądź oskarżenia reaguje agresją i rozdrażnieniem. Bardzo uciążliwy okazuje się dla niego głód alkoholowy, który nie opuszcza go nawet na chwilę. W psychice alkoholika następuje wiele negatywnych zmian – spada samoocena oraz poczucie własnej wartości, pojawia się bezradność oraz bezsilność. Używka opanowuje jego życie, a on stara się nie zauważać, że coś się dzieje z jego życiem. W tej fazie wszyscy domownicy zauważają powagę problemu. Dla udowodnienia, że wszystko jest dobrze alkoholik podczas ciągłego picia decyduje się na bardzo krótkie okresy abstynencji. 

Faza czwarta

Ostatnia faza chroniczna jest najbardziej niebezpieczna i zwiastuje klęskę osoby uzależnionej. Z tego etapu bardzo ciężko jest wyjść. Potrzebna jest długa i skuteczna terapia, najlepiej w ośrodku zamkniętym. Alkoholik przestaje odczuwać jakiekolwiek wyrzuty sumienia i porzuca wszelkie zahamowania. Pije ciągle popadając w groźne dla zdrowia oraz życia ciągi alkoholowe. Zaczyna pić już z samego rana. W związku z przebywaniem w ciągłym stanie nietrzeźwości spada jego tolerancja na alkohol. Już przestaje potrzebować dużych ilości, ponieważ stan upojenia uzyskuje po niezwykle małych ilościach etanolu. W tym etapie alkoholik doświadcza bardzo poważnych uszkodzeń w zakresie zdrowia psychicznego oraz fizycznego. Pojawiają się poważne choroby, które najczęściej lokalizują się w układzie krwionośnym lub pokarmowym. Bardzo dużo schorzeń obejmuje wątrobę, najważniejszy narząd sprawujący kontrolę nad neutralizacją alkoholu. Każda jego próba wyjścia z nałogu kończy się przykrymi skutkami ubocznymi tzw. syndromem abstynencji. Picie byle jakich trunków oraz przebywanie w ciągły stanie upojenia doprowadza go do ruiny i często ląduje na ulicy oraz w izbie wytrzeźwień. Nieleczona faza chroniczna w końcu zakończy się śmiercią alkoholika. 

Jak leczyć alkoholizm?

Leczenie alkoholizmu powinno odbywać się w warunkach specjalnych. Na nic nie zdadzą się tutaj domowe sposoby, które na dłuższą metę okazują się zupełnie nieskuteczne. Alkoholik, który sam podjął decyzję o terapii jest gotowy na jej rozpoczęcie. Tylko samodzielna i przemyślana decyzja może zagwarantować sukces, ponieważ leczenie polega na pracy nad sobą samym. Alkoholik musi zdawać sobie sprawę z trudu jaki go czeka. Leczenie alkoholizmu jest jedyną drogą na zatrzymanie postępującej choroby. Szybka interwencja może znacznie ułatwić drogę, przez którą musi przejść alkoholik. 

Leczenie alkoholizmu odbywa się za pomocą wielu metod. Możemy skorzystać z odwyku w ośrodku terapii uzależnień, a także pójść na prywatną psychoterapię. Różnorodny wybór pozwala na dobranie najskuteczniejszej metody dla danej osoby. Leczenie alkoholizmu to długa droga, która wymaga sporo poświęceń. Duże znaczenie ma tutaj rodzina chorego, ponieważ często oni również potrzebują pomocy. Aby wyleczyć alkoholizm trzeba poznać wszystkie fakty dotyczące przebiegu choroby. Alkoholik musi wiedzieć, że to co w danej chwili przeżywa jest zupełnie normalne. Dzielenie się doświadczeniami z innymi chorymi może w tym przypadku podnieść na duchu uzależnionego. Okazanie wsparcia jest niezwykle pomocne i nieocenione. Alkoholik musi czuć się doceniany oraz wspierany. Popularne są także spotkania grup AA. Anonimowi alkoholicy spotykają się, aby podzielić się swoim problem oraz sposobem, który pomógł im wyjść z choroby. Tego typu doświadczenia mogą wzbogacić proces leczenia. 

Alkoholizm należy leczyć do momentu, w którym alkoholik będzie gotowy na nowe życie. Musi przez ten czas poznać sposoby na radzenie sobie z problemami oraz nauczyć się żyć w abstynencji. Nie jest to łatwe, szczególnie na początku. Osoby potrzebujące stałej kontroli, będące w ciężkim stadium choroby powinny skorzystać z pobytu w oddziale zamkniętym. Tamtejsi lekarze mogą przygotować odpowiednio pacjenta, ponieważ znajduje się pod ich opieką w każdej minucie. Po skończonej terapii alkoholik może zwrócić się do różnych grup wsparcia bądź uczestniczyć w terapii wspomagającej. Najważniejsze jest, aby czuł się pewnie i bezpiecznie. Możliwości jest wiele, dlatego warto skorzystać z którejś z nich. Innowacyjne rozwiązania pozwoliły także na wymyślenie czegoś, co pozwoli kontrolować zachowanie alkoholika, gdy zostaje sam. Wiele osób decyduje się na wszywki alkoholowe Łódź, dla podtrzymania efektów terapii. Najważniejsze, aby znaleźć coś, co okaże się skuteczne.